کودتاها همیشه تابستان بوده

روز شمار کودتای 18 تیر

حوادث کوی دانشگاه تهران در تیر سال 1378، هرچند با هدف براندازی نظام جمهوری اسلامی کلید خورد، اما آنچه در آن چند روز بر خیابان‌های تهران گذشت، از آن جهت اهمیت دارد که بهانه‌ای شد تا شرایط برای براندازان فراهم شود.گاه‌شمار آن روزها نشان می‌دهد داستانی که از حمله شدید تجدیدنظرطلبان به لایحه قانونی خانه ملت پیرامون اصلاح قانون مطبوعات شروع شد، هدفی جز خدشه وارد کردن بر امنیت ملی وسقوط انقلاب نداشت.

31 خرداد 78: آغاز بررسی لایحه اصلاح قانون مطبوعات در مجلس پنجم و مخالفت گسترده دولت و اصلاح‌طلبان با این لایحه.

12 تیر 78: روزنامه نشاط لایحه قانون مطبوعات را نقطه سیاه کارنامه مجلس پنجم می‌خواند.

14تیر78: «معیار‌شناسی مخالفان اصلاحات خاتمی» عنوانی است که روزنامه ایران برای طرح مجلس بکار می برد.

15تیر 78: «سعید اسلامی پیشنهاد اصلاح قانون مطبوعات را داده است» تیتر اصلی روزنامه سلام در این روز.

16 تیر 78: طرح اصلاح قانون مطبوعات پس از چند هفته کشمکش میان موافقان و مخالفان، سرانجام با 125 رأی موافق به تصویب خانه ملت ‌می رسد.

 - با رأی دادگاه ویژه روحانیت، روزنامه «سلام» تا تعیین تکلیف نهایی توقیف می شود. شاکیانِ موسوی خوئینی‌ها ، وزارت اطلاعات ، جمعی از نمایندگان مجلس و استان‌دار اردبیل محموداحمدی‌نژاد می باشند.

 

17 تیر 78:

- وزارت اطلاعات شامگاه 17تیر شکایت خود را از روزنامه سلام پس می گیرد. در بیانیه وزارت اطلاعات حفظ آرامش، رعایت بی‌طرفی و تقویت سیاست‌های دولت درباره توسعه و... دلایل انصراف از شکایت ذکر ‌می شود.

- روزنامه نشاط درحالی‌که عکس مدیرمسوول روزنامه سلام را در صفحه اول چاپ کرده است، در ذیل عکس می نویسد: آیا محافظه‌کاران، هزینه به صحنه آوردن او را محاسبه کرده‌اند؟ 

ساعت 21: منوچهر محمدی و اکبر محمدی که بعدها مشخص ‌شد دانشجو نیز نبوده‌اند، خود را به محوطه  کوی دانشگاه می رساندند و همراه چند نفر دیگر با شعار «طرح سعید امامی ملغی باید گردد» دست به تظاهرات زده و دانشجویان دیگر را به شرکت در تظاهرات دعوت می کنند.

ساعت 22:30 :جمعیتی حدود 100 تا150 نفر با نزدیک شدن به درب کوی از محوطه خارج می شوند و به‌سمت شمال خیابان کارگر حرکت می کنند. با تماس تلفنی یکی از مسوولان کوی دانشگاه، گشت کلانتری 125 یوسف آباد در محل حاضر شده و به‌وسیله بلندگو از دانشجویان درخواست می کند به کوی بازگردند. اما عده‌ای در خیابان می مانند و دانشجویان دیگر را به ماندن در خیابان تشویق ‌می کنند. در این مسیر تعدادی از خودروهای خیابان کارگر مورد حمله معترضان قرار می گیرد. در پی افزایش تعداد حاضران در خیابان، نیروی انتظامی درخواست نیروی کمکی از منطقه شمالی می کند. درگیری بین معترضان و نیروی انتظامی موجب می شود یکی از سربازان ناجا به گروگان گرفته شود.

آنونس مستند "تهران ساعت ۲۳"

آنونس مستند "تهران ساعت ۲۳" کاری از گروه مستند سازی مرکز مستند پیام گستر رونمایی شد .

این مستند در ۱۲ قسمت ۲۶ دقیقه ای در آینده نزدیک پخش خواهد شد. در این مستند به علل و ریشه های وقایع سال ۸۸ از همایش ۳۰ سال قانون گذاری و دولت وحدت ملی در سال ۸۷ تا اسفند ماه سال ۸۹ و کناره گیری آیت الله هاشمی رفسنجانی ار ریاست مجلس خبرگان رهبری پرداخته خواهد شد.

در این مستند با بیش از ۵۰ چهره اصلاح طلب و اصولگرای مطرح مصاحبه انجام شده است.

احراز صلاحیت‌، عرصه اثبات حرف‌ها و شعارها

موضوع بررسی صلاحیت داوطلبان کاندیداتوری در انتخابات ریاست‌جمهوری تا آنجا بین اهالی سیاست محل بحث و بررسی بوده است که به‌دنبال آن، فضای رسانه‌های داخلی و البته خارجی نیز به‌سوی بررسی آن چرخش کرده است.

به‌راستی اگر همه داوطلبان، همانگونه که مدعی هستند، قانون را در سرلوحه کار خود قرار داده و اصلاً برا ا جرای قانون است که می‌خواهند در مقام نامزدی ریاست‌جمهوری قرار بگیرند، چرا و به‌کدام دلیل منطقی باید موضع احراز صلاحیت (و یا به بیان دیگر، رد صلاحیت) خود را مبدل به مهمترین دغدغه طرفداران‌شان کنند؟

گردنه احراز صلاحیت و آزمون ولایت‌مداری

موضوع بررسی صلاحیت در شورای نگهبان، علاوه برآنکه مانند یک صافی عمل کرده و موجبات صیانت از موجودیت نظام را فراهم می‌آورد، به‌مثابه آزمون ولایتمداری برای تمامی افراد شرکت‌کننده عمل خواهد کرد.

کاندیداهای احتمالی که از ماه‌ها و گاه سال‌های قبل اقدام به مقدمه‌چینی، آماده‌سازی امکانات، بسیج منابع‌مالی، انجام مذاکرات سیاسی با شخصیت‌ها و گروه‌ها و نیز تبلیغات غیرمستقیم رسانه‌ای کرده و طبیعتاً جهت ماندن در صحنه رقابت، علاوه بر دلایل شخصی، انگیزه‌های گروهی و جناحی دارند، به‌هنگام انتشار خبرهای مرتبط با تأیید یا رد صلاحیت‌ها، باید به این نکته توجه داشته باشند که چه ادعاهایی را در سخنان‌شان مطرح کرده‌اند.

هیچ نامزدی وجود ندارد که با ادعای عدم پایبندی به قانون وارد عرصه شود. بر اساس این قانون نیز وظایفی برعهده شورای نگهبان گذاشته شده است که یکی از آنها نیز احراز صلاحیت کاندیداهاست.

یقیناً واکنش کاندیداها به موضوع احراز یا عدم احراز صلاحیت خود از سوی شورای نگهبان، محکی مناسب جهت مشخص کردن میزان صحت ادعای آنها در مورد پایبندی به قانون است.

جبهه پایداری، ائتلاف دو به علاوه یک و اکثریت اصولگرایان از جمله این گروه‌ها هستند که بارها بر ولایتمداری خود تأکید می‌کنند. د راین میان حت یمی‌توان به حلقه انجحرافی نزدیک به دولت هم اشاره کرد که علاقه دارد بر ادعاهای ذکر شده، تأکید داشته باشد.

موضوع صلاحیت‌ها و اثبات حقیقی بودن توبه بعضی افراد

در این بین کم نیستند افرادی که با توسل به توبه و برگشتن از ادعای خود مبنی بر وقوع تقلب د رانتخابات سال88، مجال شرکت در انتخابات سال92 را یافته‌اند.

اصلاح‌طلبان و گروه‌های هم‌سو از این دست افراد هستند که د رموعد احراز یا عدم احراز صلاحیت خود، می‌توانند ادعاهای‌شان را اثبات کنند.

فرصتی به‌نام واکنش به عدم احراز صلاحیت

متأسفانه طی انتخابات برگزار شده در سال‌های قبل، همواره شاده سوءاستفاده جریانات خاص سیاسی از موضوع ردصلاحیت نامزدهای مورد نظر خود بودند.

بعضی از گروه‌های سیاسی که به‌سبب قانون‌شکنی و اقداماتی که بعضاً علیه امنیت ملی بوده است، در حال حاضر اجازه فعالیت ندارند. هرچند طیف حامیان آنها بسیار اندک بوده و عموما التزام عملی هب قانون اساسی ندارند، اما این گروه‌ها یا به بیان بهتر گروهک‌ها-مانند نهضت آزادی و ملی‌مذهبی‌ها- همواره در تلاش بوده‌اند تا با نام‌نویسی در انتخابات، فرصتی برای عرض اندام پیدا کرده و با واکنش‌ها و سخنان خود، نه‌تنها فرصت تبلیغات منفی علیه جمهوری اسلامی را د راختیار رسانه‌های بیگانه قرار دهند، بلکه با همه توان بر ادعاهای خود مبنی بر نبود انچه آزادی قلمداد می‌شود، صحه بگذارند.

این د رحالی است که هرگز سخنی از زبان چنین کسانی د رمورد کلکسیون قانون‌شکنی این گروهک‌ها شنیده نمی‌شود.

شانتاژ خبری ممنوع

باید امیدوار باشیم تا مدعیان حاضر در صحنه از همه گروه‌ها، در احراز یا عدم احراز صلاحیت خود و رقیبان‌شان، بهترین واکنش را نمایش دهند.

همانگونه که رد صلاحیت رقبا نمی‌تواند نفی‌کنند توانایی‌های مثبت آنها باشد، این موضوع در مورد همه سیاسیون وجود  دارد.

پس اگریکی از چهره‌ها احراز صلاحیت نشد، نباید با رفتا رو سخنانش، ایجاد جو منفی در فضای خبری کرده و به رسانه‌های خاص داخل یو خارجی، میدان مناسب برای مانور و حرکت‌های مذبوحانه را بدهد. همچنین اگر رقیبی رد صلاحیت شد، نباید او را تکفیر کرد و این موضوع را نشانه حقانیت خود دانست بلکه باید کوشید تا با ارایه برنامه‌ها و نظرات واقعی، خود را در معرض رأی مردم قرار داد.

 

چرا "رفسنجانی" هم سخنان "مشایی" را تکرار کرد؟

تحلیلی بر وحدت کلام مشایی و رفسنجانی

موضوع تقابل هاشمی رفسنجانی و محمود احمدی‌نژاد، مولود زقابت در نهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری است؛ رقابتی که ظاهراً به یک دلخوری عمیق تبدیل شد.

د رادامه تحولات خرداد 88، این دلخوری در مناظره انتخاباتی میان احمدی‌نژاد و موسوی به اوج رسید و دستاویز نوشتن نامه جنجال‌ساز هاشمی به رهبر معظم انقلاب قرار گرفت(1). نامه‌ای که اگر ملاک موقعیت‌شناسی و بصیرت ایشان قرار گیرد، کمترین جای دفاع در برابر منتقدان را برای وی باقی نخواهد گذاشت(2).

وقتی مشایی و هاشمی به وحدت کلام رسیدند

در حال حاضر نوع ارتباط "حلقه انحرافی" با جناح‌های مختلف سیاسی به‌گونه‌ایست که فرض وجود اشتراک میان این جریان با اصولگرایان، اصلاح‌طلبان و دیگران، موضوعی غیرقابل تصور است.

در چنین شرایطی است که یافتن اشتراک در گفتمان "مشایی" و "هاشمی رفسنجانی"، ظرفیتی دوچندان برای به تعجب واداشتن شنوندگان را کسب خواهد کرد. اما این وحدت کلام درکجا وجود دارد؟ کافی است یک بار عجیب‌ترین قسمت از سخنان هاشمی رفسنجانی را که در آستانه انتخابات بیان شده است را با حرف‌های مشایی که در حدود پنج سال قبل بر زبان وی جاری شده، مقایسه کنیم:

اسفندیار رحیم مشایی(مرداد1387):

 «رییس‌جمهور هم بارها تأکید کرده است که رژیم اسراییل اصلا فلسفه وجودی ندارد و ما با این رژیم جنگی نداریم...برای هزارمین‌بار اعلام می‌کنم که ما با مردم دنیا دوست هستیم، حتی با مردم آمریکا و اسراییل...»(3)

اکبر هاشمی رفسنجانی(اردیبهشت1392):

«...ما با اسرائیل سر جنگ نداریم. حالا اگر عرب ها جنگ کردند ما کمک می کنیم...»(4)

واکاوی دلایلل مطرح کردن موضوع عدم جنگ با صهیونیست‌ها

در اینکه جمهوری اسلامی ایران در جایگاه یک نظام اسلامی و حاکمیتی برآمده از خواست مردم انقلابی، متخاصم‌ترین کشور جهان در برخورد با زیاده‌خواهی‌های رژیم اشغالگر قدس است، میان اکثریت قریب‌به‌اتفاق دولت‌ها و مردم مختلف جهان، موضوعی  بدیهی و اثبات‌شده است.

حمایت جمهوری اسلامی ایران از شیعیان لبنان و تأسیس حزب‌الله که مقدمه شکست اشغالگران صهیونیست د رلبنان بود، حمایت از حماس و دیگر گروه‌های جهادی فلسطین، تلاش‌های همه‌جانبه سران این رژیم جعلی برای تشدید تحریم‌ها علیه کشورمان و بسیاری موارد دیگر، زمینه‌ساز بروز این تفکر در جهانیان شده است.

در دوره 8سال دفاع مقدس، بارها به کشور اسلامی و انقلابی ایران –از سوی سران معلوم‌الحال کشورهای عرب- تهمت زده شود که دارای ارتباطات پنهانی با اشغالگران قدس شریف است! البته این توطئه‌ها با اعلام آخرین جمعه ماه رمضان به‌عنوان "روز جهانی قدس" از سوی امام‌خمینی(ره) خنثی شد و صدالبته هرگز کلامی از زبان بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران مبنی بر عدم وجود جنگ میان جمهوری اسلامی ایران و صهیونیست‌ها، شنیده‌نشد.

در این میان می‌توان دلایل مختلفی را به‌عنوان گمانه بیان کرد که هرکدام ممکن است با درنظر گرفتن بعضی از شرایط، انگیزه بیان چنین نظراتی باشد:

الف) اتخاذ تاکتیک‌های خاص و نامأنوس جهت بیان مواضع سیاسی

ب) تلاش جهت آرام‌سازی روابط خارجی

ج) ارسال پالس‌های مشکوک برای حامیان رژیم‌صهیونیستی در جهت خلاف اهداف جمهوری اسلامی ایران

د) ابراز نظرات جنجال‌ساز برای قرار گرفتن در تیتر یک رسانه‌های داخلی و خارجی

آنچه مسلم است، هیچ‌یک از دلایل فوق نمی‌تواند در جایگاه دلیل و علتی معقول برای تأکید بر "عدم‌جنگ‌با‌اسراییل" باشد.

اصولاً مواضع سیاسی هر دولتی باید از سوی مسوولان مربوطه انجام شود. یقیناً رییس سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری(5)، صلاحیت ابراز عقیده درباره سیاست‌خارجی را ندارد؛ خصوصاً نظراتی که ممکن است مسایل بنیادی انقلاب را وارونه جلوه دهد. رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، قبل و بعد از قرار گرفتن در جایگاه کاندیدای احتمالی ریاست‌جمهوری، هرگز اجازه تغییر در ماهیت مسایل اصلی سیاست خارجی کشور را ندارد.

از سوی دیگر موضوع آرام سازی روابط خارجی کشور، امری است که طی مدت 34 سال گذشته، همواره دستاویز کسانی بوده است که از قطار نظام خارج شده‌اند، لذا نمی‌تواند گزینه ناسبی برای دستاویز قرار گرفتن در این امر باشد.

همچنین اگر نظرات مورد اشاره، با هدف ارسال پیام‌های سیاسی به طرف‌های خارجی باشد، باید گفت که یقیناً امری خارج از قاعده منطق، شرع،  آرمان‌های انقلاب اسلامی و در راستای تخریب استقلال کشور بیان شده است.

نهایتاً موضوع قرار گرفتن در تیتر یک رسانه‌های داخلی و خارجی نیز، آن‌قدر اهمیت ندارد که بخاطرش کلماتی در تضاد با مواضع اصیل جمهوری اسلامی و انقلاب، بر زبان مسوولان کشور جاری شود.

شفاف‌سازی در مواضع هاشمی  و شایستگی ریاست‌جمهوری

اگر مجموعه اتفاقات چهار سال اخیر را به پای شفاف‌سازی مواضع هاشمی نوشته و منش چهارسال گذشته وی را انعکاس حقیقی عقاید وی بدانیم، باید به این سوال جواب داد که آیا ممکن است فردی با سابقه وی بتواند سا‌ل‌های طولامی اقدام به پنهان‌سازی اصل عقاید خود کند؟ و اگر این سخنان از روی محاسبات سیاسی و فضای انتخاباتی است، آیا ممکن است فردی را که اصول اولیه منش انقلابی را این‌گونه نادیده می‌گیرد، صلاحیت قرار گرفتن در مسند ریاست‌جمهوری را دارد؟

 

پیوست:

1)      برای خواندن متن کامل این نامه که به نامه «بدون سلام و والسلام هاشمی به رهبر انقلاب» معروف شد، مراجعه کنید به این آدرس: http://www.tabnak.ir/fa/pages/?cid=51314

2)      نمونه‌ای از این نقدها در نوشتاری تحت عنوان: «نقدی بر نامه توهین‌آمیز هاشمی به امام خمینی(ره)» به قلم قاسم روانبخش وجود دارد. http://www.ravanbakhsh.blogfa.com/post-227.aspx

3)      تأکید هزارباره مشایی بر دوستی با مردم اسرائیل سایت آفتاب، 20مرداد1387، http://aftabnews.ir/vdchzmnq.23n6qdftt2.html

4)      نمی‌گویم نمی‌آیم/ما با اسرائیل سر جنگ نداریم. سایت جهان‌نیوز 10اردیبهشت1392، http://www.jahannews.com/vdch-xnix23n66d.tft2.html

5)      جنجال اظهارنظرهای مشایی در مورد ابراز دوستی با مردم اسراییل، به زمانی بازمی‌گردد که در دولت نهم، عهده‌دار ریاست سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بود.

پروژه تطهیرسران فتنه

با نزدیک شدن دوره یازدهم ریاست جمهوری پروژه ای دیگر کلید خورده است.هر جنبش و حرکت اجتماعی، به محض آنکه مدتی در جهت اهداف خود حرکت کرد، با ریزش هائی همراه می شود؛ حال اگر این خیزش اجتماعی دارای ریشه های عمیق در باورهای مردم داشته باشد، علاوه بر ریزش، دارای رویش نیز خواهد بود.
متأسفانه در مدت نزدیک به سه سال گذشته، در کنار دشمنان قسم خورده انقلاب، برخی از هموطنان ما بی آنکه قصد عناد با مردم کشورشان را داشته باشند، در دام فتنه گران گرفتار آمدند. با این وجود طبیعی است که فتنه سبز به دلیل فقدان ریشه در باورهای اصیل ملی و مذهبی، تنها با ریزش در میان هوادارانش روبرو گردد و در مقابل آن با رویش مواجه نشود. مسئله اینجاست که وقتی افراد فریب خورده جریان فتنه متوجه می شوند که نظرات، حرف ها و سخنان برخی سران فتنه در تعارض آشکار با عقاید ملی و مذهبی آنان قرار دارد، اقدام به برائت جستنا آنها می کنند و در مقابل نیز، وقتی جریان اغتشاش، حرف تازه ای برای گفتن ندارد، به تبع آن رویشی هم نخواهد داشت. در این میان گوئی یک جریان خزنده از اتاق فکر سران آشوب، ضمن درک این معضل، تصمیم گرفته است که با کمک برخی روش های خاص و گاه ناجوانمردانه، این سیستم ریزش صرف را به رویش تبدیل نموده و یا دست کم از میان ریزش ها بکاهد.  شاید بارزترین نمود عینی چنین تفکری آن است که افرادی مانند خاتمی، با وجود حمایت همه جانبه و دائمی از سران فتنه، برخی اختلافات واقعی  یا ساختگی خود با سران فتنه را نمایان می سازند تا با یک حرکت زیرکانه، حساب خود را از آنان سوا نمایند!
این در حالی است که همگان بر وجود اختلافات شدید میان جناح به اصطلاح اصلاح طلب و عدم هماهنگی کامل میان سخنان ایشان آگاهی دارند. نمونه این اختلافات (که گاه به جنگ های زرگری دعواهای مصلحتی شبیه می شود)، عدم حضور خاتمی در راهپیمائی غیرقانونی 25 خرداد 88 بود. او در ظاهر به عنوان مخالفت با افرادی که تندرو نامیده می شدند، در آن روز به مانند دیگر سران فتنه، به خیابان ها نیامد ولی هر چه در توان داشت را مصروف حقانیت بخشیدن به این راهپیمائی بدون مجوز نمود. نمونه چنین عملی د رمورد نماز جمعه جناب هاشمی و روز 13 آبان و موارد دیکری نیز تکرار گردید. با این وجود و بنابر نظر برخی کارشناسان، کسانی مانند خاتمی در حقیقت در حال تطهیر خود از اتهامات بوده و می خواهند ضمن باقی ماندن در نظام، تبدیل به بخشی از جریانات و مطالبات ملی شده و با رخنه درامواج خروشان ملت، پایه های فتنه های آینده را استوار سازند. اوج این اقدامات نیز زمانی بود که خاتمی به موسوی و کروبی اعتراض کرد که چرا اعدام تروریست های پژاک و سلطنت طلب را غیرقانونی خوانده اند. این مسئله لزوم هوشیاری هر چه بیشتر جریانات اصیل مردمی را به ظهور رسانده و اثبات می کند که چرخه توطئه علیه ایران و اسلام عزیز، پس از شکست مفتضحانه از بصیرت مردم ولائی ایران و ناتوانی از رسیدن به اهداف خود در فتنه سال  88، بار دیگر اقدام به کلید زدن مراحل نخست پروژه نفاق
و توطئه نموده است.
باید مراقب باشیم که جریانات خزنده پدید اوردنده 18 تیر 78 و غائله آشوب انتخابات ریاست جمهوری دهم، بار دیگر مطابق فرمول های آشنای خود، اغتشاش دیگری را پایه گذاری ننماید.

(وبگردی)