گوش دِه یک لحظه بر من بدحجاب
پوشش
تو،بوده مُزد انقلاب؟
میکنی
بر پای خود شلوار تنگ
این،جوابت
بوده بر مردان ِ جنگ؟
موی
خود کردی برون از روسری؟
میکنی
با ناز و عشوه دلبری؟
گشته
ای مانند یک ضرب المثل؟
میکنی
از چه دماغت را عمل؟
در
خیالت دختری تک میشوی؟
بهر
نامحرم،عروسک میشوی؟
داده
ام خون،غرق آسایش شوی
در
خیابان غرق آرایش شوی؟
داده
ام خون،دل شود قاموستان
تا
بماند در امان،ناموستان
لحظه
ای پس گوش کن بر پند ِ من
کن
حیا از خون و از سربند من...
بهلول حبیبی زنجانی
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
علم اگر در دل دانشگاهی است
یا اخی لازمه اش آگاهی است
جنگ ما جنگ حقیقت باشد
و شهادت که فضیلت باشد
دیده ای آنکه در این دانشگاه
مردمانی که نباشد آگاه
روز و شب در همه جا، کل صفوف
بین ما بین شما بین صنوف
بدحجابی و تظاهر دارد
این عجب آنکه تکبردارد
ظاهراً عادی و عادت شده است
ترک آن هم که مرارت شده است
لاجرم باید از این عادت ها
بنده سازم پس از این فرصت ها
یاوری کن تو مرا هم میهن
تا به کی دامن حرمان چیدن؟
الغرض تا همه همت داریم
چاره کن تا همه فرصت داریم
منجلی کن تو حجابت را هم
و برادر تو نگاهت را هم
تا که بهتر شود این حال عجیب
رنگ و نیرنگ و چنین ساز و فریب
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
بنویس لب پُر تَرَک و دیده ی خیس
بنویس: فرات لعنتی؛ رودِ خسیس
بنویس که این قبر حسین بن علی ست
بنویس، ولی به "خط کوفی" ننویس!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
آقا شما بیا؛ تدارک اطعام با بسیج
پرچم زدن به گوشه ی هربام با بسیج
گرچه پُر است دام، ز بعد ظهورتان
منحل نمودن خطر دام، با بسیج
کرب و بلا؛ مجال شما با سران کفر
یکسر نمودن خطر شام با بسیج
گرچه شهید راه تو عیسی بن مریم است
آقا قبور قطعه گمنام با بسیج